အဖြဲ႕အစည္းမ်က္ႏွာၾကည္႔ၾကပါ။

လုပ္ငန္းခြင္ထဲမွာ လူအမ်ိဳးမ်ိဳး စိတ္အေထြေထြ ႀကံဳဆံုေတြ႕ရမွာ ဧကန္မလြဲပါ။ ထိုထိုသို႔ေသာ လူေတြကို သင္က စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ရၿပီဆိုရင္ ေခါင္းစားဖို႔သာျပင္ေတာ႔။ ဒါေပမယ္႔လုပ္တတ္ရင္ အထိုက္ အေလ်ာက္ေတာ႔လြယ္ပါတယ္၊ စီမံခန္႔ခြဲမႈအတတ္ပညာကို ေလ႔လာလိုက္စားက်င္႔သံုးမယ္ဆိုရင္ေပါ႔။ ဒါေတာင္ ၀န္ထမ္းအင္းအားမ်ားရင္ တစ္ေန႔တစ္မ်ိဳး မရိုးေစရမွာေတာ႔ အေသအခ်ာပါ။ အဓိက ထိုသုိ႔ ေသာ အမ်ိဳးမ်ိဳး ကြဲျပားမႈဟာ ထူးျခားတဲ႔ ျဖစ္စဥ္ မဟုတ္ပါ၊ သာမာန္လို႔ပဲ ေျပာရပါလိမ္႔မယ္။ ကြဲျပားတဲ႔အျမင္ရွိမွ ကိုယ္႔အဖြဲ႕အစည္း ေရရွည္မွာ ရပ္တည္ ႏိုင္ဖို႔ အႀကံဥာဏ္ေကာင္းေတြကို ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

မတူကြဲျပားျခင္းသည္ အျပစ္မဟုတ္ပါ။ ထုိသူတုိ႔ထံကေန အရည္အခ်င္းေတြ၊ အစြမ္းအစေတြကို ထုတ္ယူသံုးစြဲႏိုင္ရမွာ စီမံခန္႔ခြဲသူတို႔ ရွိရမည္႔ အရည္အခ်င္းျဖစ္ပါတယ္။ ကို္ယ္႔နဲ႔အေတြးအေခၚ အယူအဆ ကအစ မတူတဲ႔ လူေတြကိုဖယ္ထုတ္ၿပီး သေဘာထားတူတဲ႔သူေတြကို သာကို္ယ္႔အဖြဲ႕အစည္းမွာ ခ်န္ထားမယ္ ဆိုရင္ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အေတြးအေခၚ တိမ္ေကာလာတာနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလိုလုပ္လာတယ္ ဆိုရင္ အင္ပါယာတည္ေထာင္တယ္လို႔ ေတာင္ဆိုရမလားပဲ။

ကိုယ္႔အဖြဲ႕အစည္းအတြင္း ေရာက္ေနၿပီးသား တစ္နည္းေျပာရရင္ မိသားစု၀င္ျဖစ္ၿပီးသား လူတစ္ေယာက္ ကို ကိုယ္႔နဲ႔မတည္႔ေတာ႔ အဖက္လုပ္ၿပီး စကားမေျပာခ်င္၊ ပိုဆိုးတာက အထက္ အႀကီးအကဲ ျဖစ္ၿပီး ကိုယ္႔ရဲ႕စီမံခန္႔ခြဲမႈေအာက္မွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနသူကို စကားမေျပာႏိုင္၊ တာ၀န္မေပးခ်င္ ဘူးဆို ရင္ ဘယ္လိုျဖစ္သြားမလဲ။ စီမံခန္႔ခြဲသူတို႔ရဲ႕ တာ၀န္မွာ မိမိကို အပ္ႏွင္းထားတဲ႔ အရင္းအျမစ္ေတြကို အျပည္႔အ၀နဲ႔ ထိထိေရာက္ေရာက္ စီမံခန္႔ခြဲရမည္ မဟုတ္ပါလား။ ဒါဆုိ စီမံခန္႕ခြဲေရးကို တာ၀န္ယူသူအေနနဲ႔ တာ၀န္ ေက်ပြန္ၿပီလား။

ကိုယ္႔လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ အခ်င္းခ်င္းျဖစ္ျပန္ရင္လဲ တစ္ေန႔ (၈)နာရီ အတူတူတြဲလုပ္ေနၾကရတာ ဒီမ်က္ႏွာေတြပဲေတြ႕ေနရတာ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ေဖးေဖးမမ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ၾကမယ္ဆို ဘယ္ေလာက္မ်ား ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းလိုက္မလဲ HR က ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္လုပ္ငန္းခြင္ဆိုတာေဖာ္ေဆာင္ေပးဖို႔ လိုမယ္ေတာင္မထင္ မိဘူး။ လက္ေတြ႕မွာ ေတာ႔ ဘယ္ဟုတ္လိမ္႔မလဲ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္အၿပိဳင္အဆိုင္ေတြ ခံစားခြင္႔ ပိုသာေအာင္ လိုခ်င္ၾကေတာင္းဆိုၾကနဲ႔ အလုပ္ၾကေတာ႔ ၿပိဳင္လုပ္ၾကမယ္မရွိဘူး။ ဒါဆို အဲဒီလူေတြက ကိုယ္႔ ကုမၸဏီအဖြဲ႕အစည္း ေအာင္ျမင္ေစလိုတာလား၊ ကိုယ္႔ အတၱကို ေရွ႕တန္းတင္လိုတာလား။

ဟုတ္ပါၿပီ ေနာက္တစ္ဆင္႔တက္ၾကည္႔ၾကရေအာင္။ စီမံခန္႕ခြဲသူက ကိုယ္႔နဲ႔မတည္႔ေတာ႔ တာ၀န္မေပးဘူး၊ ဒါမွမဟုတ္ မျဖစ္ႏိုင္တာေတြခိုင္းၿပီး ဒုကၡေပးတာမ်ိဳးလုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ ထို ၀န္ထမ္းထြက္သြားေအာင္လို႔ပါ။ မထြက္ျပန္လဲ ထုတ္ဖို႔ HR ကုိ အကူအညီေတာင္းခံ၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊ တြန္းအားေပးျခင္းအား ျဖင္႔ေသာ္လည္းေကာင္း ျပဳလုပ္ လာႏိုင္ပါတယ္။

HR က႑ေရာက္ၿပီ ဘယ္လိုလုပ္ရပါ႔။ HR ဆိုတာ အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕မ်က္ႏွာၾကည္႔ၿပီး စီမံခန္႔ခြဲသူတို႔နဲ႔ ၀န္ထမ္းေတြအၾကား ေပါင္းကူးတံတားမဟုတ္ပါလား။ ဒါေၾကာင္႔ ႏွစ္ဖက္စကား နားေထာင္ဖို႔ လိုပါတယ္။ ၾကားက ေစ႕စပ္ညွိႏိႈင္းေပးၿပီး၊ တာ၀န္ေပးတဲ႔သူကလဲ တာ၀န္ကို တိတိက်က်နဲ႔ ေသခ်ာေပးဖို႔ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္မည္႔သူဘက္ကလဲ ေသခ်ာတာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေစရမွာျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္၍ Head of Department သာရွိခဲ႔မယ္ဆိုရင္ေတာ႔ ဒီအဆင္႔ဟာ သူ႔ရဲ႕က႑ ျဖစ္ၿပီေပါ႔။   

အဲဒီလိုေစ႔စပ္ညွိႏိႈ္င္းရာမွာ ႏွစ္ဖက္အသံကိုေသခ်ာနားေထာင္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ၀န္ထမ္းရဲ႕ အတိတ္က စြမ္းေဆာင္ရည္ဟာလည္း ဒီေစ႕စပ္ညွိႏိႈ္င္းမႈမွာ စဥ္းစားရမည္႔ အခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုအခ်င္းအရာေတြကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းၿပီဆိုရင္ မွ်တမႈဆိုတဲ႔ အႏွစ္သာရအေပၚအေျခခံရမွာျဖစ္ၿပီး အျခားေသာ ခ်င္႔ခ်ိန္စရာ ေ႐ြးခ်ယ္စရာနည္းလမ္းေတြကို ရွာႀကံက်င္႔သံုးေျဖရွင္းရမွာျဖစ္ေၾကာင္းတင္ျပလိုက္ပါတယ္။